زانسوی خواب مرداب ای مرغهای
توفان ! پروازتان
بلند. آرامش
گلولهٌ سربی را در خون
خويشتن اينگونه
عاشقانه پذ يرفتيد،
اين گونه مهربان. زانسوی
خواب مرداب ، آوازتان
بلند. می خواهم
از نسيم بپرسم: بی جزر
و مدّ ِ قلب شما،
آه، دريا چکونه
می تپيد امروز
؟ ای مرغهای
توفان ! پروازتان
بلند. ديدارتان
: تَرنُّم ِ بودن، بدرودتان:
شکوه ِ سرودن، تاريختان
بلند و سر افراز
: آنسان
که گشت نام ِ سر
ِ دار زان يار
باستانی ِ همرازتان
بلند. |